Twórca chwycił się konwencji klasycznego melodramatu, ale nie rezygnuje ze swoich wypracowanych atutów, które są jednym z filarów magii włoskiego kina. Magii codzienności. Bo mimo częściowo anglosaskiej otoczki (bohaterowie, język dialogów) i odejścia w rejony treści psychologicznych, to jest tu nadal mocno obecna...

De Sica próbuje sił w rasowym melodramacie, obsadza zawodowych, amerykańskich aktorów w rolach głównych i kręci film niemal w czasie rzeczywistym. Dużo eksperymentów jak na jedno dzieło. Nie obeszło się więc bez zgrzytów.

"Stacja końcowa" robi wrażenie niedopracowanego dzieła. Drugi plan radzi sobie lepiej niż...

dobry film o miłości

to za mną tak biegał...

pt. (27 II), 23:10

Bdb film, zupełnie inny melodramat niż typowe hollywoodzkie filmy tego typu.
Dobra obsada, napięcie do końca, świetny drugi plan- wszystko to sprawia, że film choć rozgrywa się w jednym miejscu nie nudzi. Dobra analiza ludzkiej psychiki i zachowań. Wartkie życie drugiego planu daje w obecnych czasach możliwość...

Nic więcej

nie rzuca na kolana. brak tu typowego klimatu filmów De Sicci. Przeciętna muzyka i słabe aktorstwo to najbardziej mi przeszkadzało gdy oglądałem ten film, reszta na poziomie zwykłego przeciętnego filmu. ocena 5/10