O pierwszym sezonie krótko: Pilot jest rewelacyjny, zapowiada niesamowite i świeże (tak, nawet w 2022 roku) kino.

Drugi sezon to nieporozumienie (dotrwałam do 9. odcinka). Jest zupełnie nierealistyczny i nie mam tu nawet na myśli "magii", o której mówi agent Cooper. Wątki postaci są nieprawdopodobnie ze sobą powiązane, zagadka morderstwa Laury Palmer przestaje mnie już interesować, bo i sama jej postać jest dla mnie irytująca, choć biedaczka leży kilka metrów pod ziemią. Laura jest licealistką, popularną królową balu, ma chłopaka i kochanka, pracuje na cztery etaty: jako korepetytorka angielskiego, dostawca posiłków, ekspedientka w perfumerii i pani do towarzystwa w Jednookim Jacku, jednocześnie jest w stanie rozkochać jeszcze kilku mężczyzn (Benjamin Horne , ogrodnik), prowadzić dwa pamiętniki, regularnie ćpać i umawiać się z obrzydliwymi typami (don't do drugs, kids, ćpanie zaburza codziennie funkcjonowanie, już nie mówiąc o zjazdach), przy tym wszystkim jej najlepsza przyjaciółka i rodzice nie mają podejrzeń co do jej życiorysu, który można spokojnie rozpisać na trzy postacie. Nie kupuję tego. Nie czuję empatii i zainteresowania wobec nierealnej bohaterki. Nie kupuję też rozwiązania zagadki jej mordercy. Zdążyłam przeczytać na forum, że Lynch współpracował tylko przy niektórych odcinkach i widać tę nierówność przy prowadzeniu fabuły. Ciekawe doświadczenie, ale niewarte męczarni po kilkunastu odcinkach.