Świetny klimat, postaci typowo "lynchowskie", czyli nieco przerysowane i karykaturalne, wspaniała muzyka, jak zwykle u Lyncha skomponował ją Badalamenti. I tu pojawia się jedno "ale". Mniej więcej w drugiej połowie serii Lynch trochę się gubi moim zdaniem i za bardzo mota z symbolami. Film staje się mniej czytelny, no chyba że jestem zbyt mało spostrzegawczy żeby ogarnąć całą symbolikę. Niemniej jednak polecam.

A tak na marginesie, moją ulubioną postacią jest Albert Rosenfeld. Ci którzy nie widzieli dalszych odcinków, przekonają się kim jest ów jegomość już za kilka tygodni :D